Wanneer we jong zijn, lijkt de wereld netjes opgedeeld in lesgevers en leerlingen. Maar zo zwart-wit is het helemaal niet. Onze hersenen stoppen nooit met ontwikkelen, we kunnen altijd bijleren, ongeacht onze leeftijd. De beste mentoren vind je soms waar je ze het minst verwacht: op het werk, in een sportclub of gewoon op café. Ook jij bent een potentiële mentor, je weet het alleen nog niet.
Socrates zei het al: ‘het enige wat ik weet, is dat ik niets weet’. Er is niets gevaarlijker dan 100 procent zeker zijn van je eigen visie of werkwijze, want op dat moment stop je met groeien. Of, anders gezegd: het is gezond om jezelf af en toe in vraag te stellen, jezelf bij te schaven en bij te scholen.
Ik geloof heel sterk in het belang van continu bijleren. Ervaren mensen kunnen je helpen met groeien, zowel professioneel als persoonlijk. Zo leerde ik van een ondernemer dat het ondernemerschap helemaal niet gepaard moet gaan met onzekerheid, maar je juist zekerheid biedt wat je elke dag mag doen. Een aardig voorbeeld van omdenken. De opleiding Creative Leadership bij THNK bracht me dan weer enkele waardevolle ontmoetingen met coaches, die me hielpen ontwikkelen als manager en mens.
Praktische bezwaren
Net omdat die bijscholingen, formeel en informeel, mezelf zoveel hebben opgebracht, probeer ik hetzelfde te doen voor anderen. Niet omdat ik mezelf alwetend vind- integendeel- maar omdat ik uit ervaring weet dat iedereen wel een bepaalde expertise heeft die nuttig kan zijn voor iemand anders. Tussen de intentie om kennis te delen en het ook effectief doen, liggen heel wat praktische bezwaren.
Het probleem? Tussen de intentie om kennis te delen en het ook effectief doen, liggen heel wat praktische bezwaren. Op welke manier ga je kennis delen? Via workshops, seminars of als consulent of docent? Vraag je er geld voor of doe je het gratis? Ga je er een bepaald statuut voor aannemen? Waar vind je mensen die op zoek zijn naar jouw specifiek profiel? Hoe maak je er tijd voor?
Zoektocht
Ik heb ondertussen een hele zoektocht achter de rug van het geven van workshops en lezingen. Ik kan zo’n ervaringen alleen maar aanraden: het is fijn om in dialoog te gaan met zo’n groep leergierige mensen. Maar, zo moet ik toegeven, het is ook tijdrovend en intensief.
Een tijdje geleden vond ik, eerder toevallig, een andere manier om kennis te delen. Na een eenvoudige oproep onderaan een publicatie zoals deze, kwam ik in contact met mensen die ik ondertussen om heel uiteenlopende redenen advies verleen: een ambitieuze jongeman die het tot directeur wil schoppen, een dame met een eigen bedrijf die meer klanten wil binnenhalen zonder aan platte sales te doen en een innovatief energiebedrijf dat hulp wil bij het uittekenen van de customer journey van mogelijke klanten.
Voldoening
Vandaag besteed ik een paar uur per week aan het een-op-een verlenen van advies. Deze interactieve en persoonlijke manier is niet alleen veel efficiënter, het geeft me enorm veel voldoening. De mensen die ik raad geef, ervaren die uurtjes als enorm waardevol.
Omgekeerd krijg ik energie van die gesprekken, leer ik zelf bij van hun verhalen en voel ik me telkens opnieuw weer geïnspireerd. Waarom? Omdat er veel meer ruimte is voor interactie dan voor een klas, omdat we meteen het meteen over de essentie kunnen hebben.
Deze gesprekken zijn zo waardevol dat ik het oprecht jammer vind dat we niet vaker kennis uitwisselen. Ook jij hebt ongetwijfeld kennis, ervaring of expertise die iemand anders kan doen groeien. Wie weet worstelt er iemand in jouw directe omgeving met een vraag, maar durft die jou niet aanspreken, bang om je te storen.